Gökyüzünün masmavi olduğu bir köyde, Zeynep adında hayalperest bir kız yaşarmış. Zeynep'in en sevdiği şey, geceleri penceresinden yıldızları izlemekmiş. Bir gece, kayan bir yıldızın ardından pırıl pırıl tozların süzüldüğünü görmüş. Hemen dışarı koşmuş ve parlayan tozları avucunda toplamış. Bunlar sihirli yıldız tozlarıymış!
Zeynep, bu tozları küçük bir cam kavanozda biriktirmeye başlamış. Köyün en yaşlısı, "Bu tozlar dilekleri gerçekleştirir," demiş, "ama sadece gerçekten kalpten istenen dilekleri." Zeynep'in en büyük dileği, hasta olan küçük kardeşinin iyileşmesiymiş.
En büyük sihir, sevgi ve fedakarlıktır.
Bir gece, kardeşi yine ateşler içinde yatarken, Zeynep kavanozunu sıkıca tutmuş ve gözlerini kapatmış. "Lütfen," diye fısıldamış, "kardeşim iyi olsun. Başka hiçbir şey istemiyorum." Kavanozun kapağını açmış ve tüm yıldız tozlarını rüzgara savurmuş. Tozlar, pırıl pırıl parlayarak kardeşinin odasının penceresinden içeri süzülmüş.
Ertesi sabah Zeynep uyandığında, kardeşinin yatağında oturup gülümsediğini görmüş. Ateşi düşmüş, rengi yerine gelmiş. Zeynep'in en büyük dileği gerçek olmuştu.